Η Ειδική Αγωγή είναι μία πρόσφατη σχετικά επιστήμη και ο σκοπός της δημιουργίας της είναι η ένταξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες στο οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό πλαίσιο όπου ζουν και την εξάλειψη της περιθωριοποίησης και απομόνωσής τους.

 

Ένας ορισμός που υπάρχει με βάση τον Νόμο 3699/2008 αναφέρει πως Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση είναι το σύνολο των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται σε μαθητές με επιβεβαιωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και με ή χωρίς αναπηρία. Με την ειδική αγωγή γίνεται μια προσπάθεια για το παιδί να ενταχθεί στην κοινωνία σαν ένα μη εξαρτημένο αλλά και παραγωγικό μέλος της. Στην ειδική αγωγή συμπεριλαμβάνεται οτιδήποτε προσφέρεται στο παιδί και έχει βοηθητικό ρόλο, κάτι που πρέπει να δίνεται στο σχολικό πλαίσιο και σ’ όλη την σχολική ζωή του παιδιού.

 

Για να επιτευχθούν οι στόχοι της ειδικής αγωγής, της έχουν αποδοθεί τα παρακάτω χαρακτηριστικά: 

α) ειδικές διαγνωστικές, ιατρικές, ψυχολογικές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες

β) ειδικά προγράμματα

γ) ειδικούς χώρους

δ) ειδικά όργανα και μέσα καθώς και ειδικές τεχνικές διδασκαλίας.

 

Ο ρόλος του ειδικού παιδαγωγού είναι σημαντικός και άκρως βοηθητικός στη βελτίωση του μαθησιακού επιπέδου του παιδιού. Μερικοί από τους στόχους που τίθενται στα πλαίσια της ειδικής αγωγής αφορούν στη βελτίωση των εξής δεξιοτήτων:

• ανάγνωση

• γραφή

• κατανόηση ή και απομνημόνευση κειμένου

• μαθηματικά

• συγκέντρωση της προσοχής

• λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία

• αυτοεξυπηρέτηση

• κοινωνικές δεξιότητες.

 

Ο ειδικός παιδαγωγός ακολουθεί συνήθως τα εξής βήματα:

1. Κάνει διεξοδική αξιολόγηση του παιδιού με σταθμισμένα και μη εργαλεία που εξετάζουν όλες τις δεξιότητές του και θέτει τη στοχοθεσία του προγράμματος.
2. Στη βάση της αξιολόγησης, προετοιμάζει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης προκειμένου να ενισχυθούν οι αδυναμίες του παιδιού.
3. Οι στόχοι που τίθενται είναι διαβαθμιζόμενης δυσκολίες και συνεχώς εξελίσσονται κατά τη διάρκεια του προγράμματος ανάλογα με τους στόχους του παιδιού.